มอดินแดงแห่งความหลัง

“สวัสดีครับพี่ … ช่วงนี้โควิดระบาด หุ้นตกหนัก อะไรๆแย่ไปหมดในส่วนของพี่นั้นกระทบมากไหมครับ พี่รับมืออย่างไรบ้างหรอครับ พอจะแชร์เป็นความรู้ได้ไหมครับ” … นี่คือประโยคคำถามที่เพื่อนๆถามเข้ามาครับ … ผมจึงขอนำมาตอบเป็นบทความไปเลยน่าจะเป็นประโยชน์ … ตัวผมเองในฐานะคนทำธุรกิจคนหนึ่ง แน่นอนว่าผมได้รับผลกระทบจากวิกฤตในครั้งนี้แน่นอน ดังนั้น ผมขอเขียนบทนี้เป็นการแลกเปลี่ยนประสบการณ์และมุมมองของผมครับ. ช่วงนี้ภาพรวมนั้นแย่มาก … การเมืองของไทยไร้เสถียรภาพ สงครามการค้าจีน-สหรัฐที่ทำให้เศรษฐกิจโลกระส่ำ ซ้ำด้วยไวรัสที่ระบาดลามไปทั่วโลก ตอกฝาโลงด้วยสงครามราคาน้ำมันซาอุ-รัสเซีย ผลที่ชัดเจนที่สุดในรอบสัปดาห์ที่ผ่านมา ตลาดหุ้นดำดิ่งทั่วโลก ในไทยก็เจอหนัก ระงับการซื้อขายชั่วคราว (Circuit Breaker) ให้นักลงทุนตั้งหลักกันถึง 2 วันติดในสัปดาห์ที่ผ่านมา … หลายฝ่ายทำนายว่า GDP ของไทยในไตรมาสแลกจะติดลบ!!!…ไวรัสระบาด … ธุรกิจภาคการท่องเที่ยวทรุด โรงแรมตามแหล่งท่องเที่ยวไร้คนเข้าพัก ธุรกิจสายการบินต้องบินเครื่องเปล่าไร้แบบไร้ผู้โดยสาร … ธุรกิจห้างฯร้าน เงียบกว่าปกติจากการที่ผู้บริโภคหวั่นการแพร่ระบาดของไวรัส … ขอถือโอกาสนี้ให้กำลังใจเพื่อนๆที่อยู่ในภาคส่วนเหล่านี้ด้วยครับ.สงครามการค้าจีน-สหรัฐ … สงครามนี้ทำให้เศรฐษกิจโลกซบเซาลง ผมมีธุรกิจเทรดดิ้งซื้อมาขายไปอะไหล่อุปกรณ์ในโรงงานอุตสาหกรรม ซึ่งธุรกิจนี้ได้รับผลกระทบมากจากสงครามการค้ามาก เพราะ ฐานลูกค้าของธุรกิจคือโรงงานอุตสาหกรรม อุตสาหกรรมยานยนต์ที่ซบเซา การส่งออกที่ลดลง ฯลฯ ทำให้ผลประกอบการธุรกิจเทรดดิ้งในส่วนนี้ ยอดทรงๆลงๆมาพักใหญ่ๆ แต่ในขณะเดียวกันไวรัส อาจจะไม่ส่งผลโดยตรงกับยอดขายของกิจการนี้เท่าใดนัก นอกจากความตื่นตัวในการใช้ชีวิตของพนักงาน.กิจการบ้านเช่าผม ณ ตอนนี้ยังได้รับผลกระทบจากไวรัสและเศรษฐกิจในภาพรวมน้อย … เพราะจุดแข่งคือ บ้านเช่าของเราตั้งอย่ในทำเลที่ดี อยู่ในแหล่งงาน ใกล้แหล่งการศึกษา ถ้าตราบใดที่แหล่งงานหรือสถานศึกษาเหล่านี้ยังดำเนินต่อไปเราก็ยังสามารถหาลูกค้าได้ กิจการในส่วนนี้จะได้รับผลกระทบแบบจุลภาคมากกว่ามหภาค เช่น ผลกระทบการแข่งขันในพื้นที่ๆดุเดือด การตัดราคา สินค้าทดแทน ฯลฯ.โรงงานอุตสาหกรรม … โรงงานของผมผลิตสินค้าอุปโภคของใช้ในครัวเรือน ได้รับผลกระทบจากไวรัสและเศรษฐกิจขาลงช่วงนี้เช่นกันแต่ไม่มาก อยู่ในระดับที่พอรับได้ … ซึ่งมันเกิดได้จากปัจจัยดังนี้ ในโพสๆก่อนผมเคยแถลงไข ไปว่าทำไมผมถึงก้าวเข้ามาทำโรงงานพลาสติก ในขณะที่พลาสติกกำลังถูกรณรงค์ให้เลิกใช้!?! … สรุปสั้นๆก็คือ ภาพรวมมันขาลงก็จริงแต่มันไม่ใช่ทั้งหมดของอุตสาหกรรม มันยังมีจุดที่เติบโตและต่อยอดได้ … ลูกค้าเราถึงแม้ว่ายอดขายจะหดไปบ้างแต่ก็น่าผ่านพ้นไปได้เพราะเรามียอดคำสั่งซื้อล่วงหน้าที่สามารถการันตรีรายได้ของเราไว้แล้วในระดับหนึ่ง และด้วยการลดค่าใช้จ่ายตาม ปรับแผนการผลิต จะทำให้เราเดินหน้าตามแผนที่วางเอาไว้ได้.ถ้าวิกฤตไวรัสจบได้ในเร็ววัน … กิจการของผมน่าจะผ่านไปได้ แต่ก็คงจะทำให้ซึมกันไปนานในหลายๆธุรกิจ … แต่ถึงกระนั้นก็ไม่อาจประมาทได้เพราะถ้าไวรัสในไทยมันระบาดหนักกว่านี้ ผลกระทบก็จะมีมากขึ้นตามลำดับ!!!…เราคาดการณ์ต่อไปว่าถ้าเรื่องเลวร้านที่สุดเราจะเป็นเช่นไร … เช่น ถ้าต้องปิดกิจการชั่วคราว!!.ณ ตอนนี้ ธุรกิจผมโดยมากยังได้รับผลกระทบไม่มากนัก แต่ผลกระทบจะมากขึ้นตามลำดับถ้าเหตุการณ์หลายๆอย่างเริ่มแย่ลง โดยเฉพาะถ้าสถานการณ์ไวรัสระบาด … ดังนั้นสิ่งที่ผมต้องทำคือ การวางแผนรับมือกับสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้นได้ในอนาคต!!!.หลายๆวันมานี้ผมได้พูดคุยปรึกษาหารือกับ 4 กลุ่มคนผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับผม ดังนี้ … กลุ่มแรกหุ้นส่วนและทีมบริหาร … ผู้ถือหุ้นและทีมบริหารแต่ละท่านผ่านวิกฤตกันมามาก และเข้าในสถานการณ์เป็นอย่างดี ณ ตอนนี้ถึงแม้ว่าจะเจอเข้ากับวิกฤตอีกรอบ เราทุกคนต่างก็มั่นใจว่าเราจะผ่านพ้นมันไปได้ในที่สุด แต่สิ่งที่เราต้องทำคือ ทำอย่างไรให้ผ่านไปได้โดยที่เราเจ็บน้อยที่สุด.กลุ่มคนที่สอง ผมโทรคุยกับลูกค้ารายใหญ่ของโรงงาน ว่าสถาณการณ์ปัจจุบันเป็นอย่างไรและแนวโน้มจะเป็นอย่างไรต่อไป และเรามีแผนการร่วมกันอย่างไร.กลุ่มคนที่สาม ผมประชุมพนักงานเพื่อเป็นการ “การแจ้งเตือน” สิ่งที่อาจจะเกิดขึ้น … ถ้าวิกฤตไวรัสระบาดหนักกว่านี้ เราจะเจอกับอะไรบ้าง เช่น การปรับลดเวลาทำงาน หรือ ในกรณีที่เลวร้ายที่สุดคือการปิดโรงงานชั่วคราว!!! … ถ้าเราเห็นเค้าลางมาเช่นนี้แล้วสิ่งที่ผมในฐานะผู้บริหารต้องทำคือ “เตรียมตัว” … เช่นทุนสำรอง ถ้าเหตุการเลวร้ายผมอาจจะต้องปิดโรงงานชั่วคราว สมมติปิด 3 เดือน ผมอาจจะต้องประกาศหยุดงาน และ จ่าย 75% ของค่าแรงตามกฎหมาย ปิดสามเดือนก็คูณสามเข้าไป ดอกเบี้ยและค่าใช้จ่ายคงค้างต่างๆที่เราต้องชำระมีเท่าไหร่บ้างก็ต้องเตรียมไว้ ประมาณการณ์คร่าวๆผมอาจจะต้องตั้งสำรองไว้หลักล้านบาทแน่ๆ.สุดท้ายที่ผมโทรหาคือทีมออกแบบและผู้รับเหมา เพื่อแจ้งว่าผมอาจจะชะลอการลงทุนสร้างอพาร์ทเม้นออกไปอีกหน่อย เพื่อสำรองเงินสดไว้เพื่อรับสถานการณ์ที่อาจจะเกิดขึ้นในขณะนี้!!!.วิกฤตจะลากยาวดำดิ่งไปถึงไหนผมไม่รู้และไม่อาจคาดเดา … แต่ถึงกระนั้นเราต้องไม่ประมาท เราต้องมีแผนสำรองไว้เสมอเพื่อรองรับกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต ถ้าเราเตรียมตัวไว้ดีพอจะช่วยผ่อนหนักให้เป็นเบาได้!!!.ขอเป็นกำลังใจให้ทุกท่านครับ ลงชื่อ มาม่ากับปลากระป๋อง.…[^_^]…..ปล. ในวิกฤตมันมีโอกาส … อย่างที่ผมเรียนแจ้ง ชัดๆเลย คือ ดัชนีหุ้นไทยลงหนักมาก จนทำให้ราคาหุ้นของบริษัทดีๆที่ราคาหุ้นเคยแพง กลับลดลงมาพอสมควร … มันน่าจะเป็นโอกาสที่จะทำให้ผมได้ซื้อหุ้นดีๆในราคาน่าคบหาอีกครั้ง!! … ผมติดตามสถาณการณ์หุ้นอย่างใกล้ชิด ตอนนี้กำลังโหลดกระสุนอยู่ นี่คือโอกาสการลงทุนในหุ้นที่ดีในรอบหลายปีเลยทีเดียว!!!.บทความเก่าๆ ที่ผมเคยเขียนไว้ ซึ่งน่าจะประยุกต์ใช้ได้กับบทความนี้ครับปีนี้ธุรกิจผมมีครบเครื่อง ทั้งยอดขายตก ขาดทุนรุ่งริ่ง และ ก็มีกิจการที่รุ่งโรจน์!!! https://pantip.com/topic/34619391.ติดตามผลงานผมได้ในเพจนี้ครับ … https://www.facebook.com/creativeshooter/ มาม่ากับปลากระป๋องผมนักเดินทาง “ล่าฝัน” บนถนนสายยาวที่ชื่อว่า “ชีวิต” ระหว่างทางผ่านประสบพบเจอเรื่องราวต่างๆมากมาย เลยคว้าคีย์บอร์ดขึ้นมาพิมพ์แทน “ปากกา” ใช้บล็อก Creativeshooter.com แทน “สมุด” เพื่อบันทึกและแบ่งปันการเดินทางในครั้งนี้More Posts – Website

แชร์แนวคิด “การทำธุรกิจ” กับ “ภาคอุตสาหกรรม” . ตัวผมเองถือว่าเป็นคนในภาคอุตสาหกรรมคนหนึ่ง เพราะ ฐานลูกค้ากว่า 70 % ของทุกธุรกิจที่ผมทำนั้นเกี่ยวเนื่องกับโรงงานไม่ว่าทางตรงหรือทางอ้อม … ผมมีร้านขายอะไหล่ชิ้นส่วนเครื่องจักรส่งขายลูกค้าโรงงาน ผมมีบ้านเช่าที่ลูกค้าหลักเป็นกลุ่มคนทำงานในโรงงาน มิหนำซ้ำกลางปีที่ผ่านมานี้ผมเปิดโรงงานการผลิตเองด้วยซ้ำ … มาครับ ในบทนี้ผมขอเล่าเรื่องราวและแชร์แนวคิดการทำธุรกิจกับภาคอุตสาหกรรมให้ฟังครับ . จุดเริ่มเรื่องที่คิดอยากจะเล่าเรื่องนี้คือ เมื่อวันก่อนผมคุยกับพี่ชายที่ตอนนี้เป็นแกบริหารงานร้านกาแฟและร้านสเต๊กอยู่(ผมถือหุ้นอยู่บางส่วน) แกสอบถามแนวคิดผมในประเด็นเรื่องการขยายตัวของพื้นที่ที่เราอยู่ซึ่งแกอยากจะเปิดร้านอาหารชนิดอื่นเพื่อขายให้แก่กลุ่มคนเหล่านี้ แน่นอนหลังจากฟังแนวคิดแก ผมคิดว่าแผนนี้มีความเป็นได้ … มันเป็นไปได้เพราะ ว่า ถิ่นที่ผมอยู่หรือลงทุนอยู่นี้นั้น มีการขยายตัวในอัตราที่สู่ผู้คนหลังไหลกันเข้ามามากขึ้นๆทุกปี จากแม่เหล็กที่มีแรงดึงดูดเงินลงทุนและผู้คนที่ชื่อว่า…

สวัสดีครับ หลังจากห่างหายไปนาน วันนี้ขอมาอัพเดทเรื่องราวการลงทุนของผมสักกระทู้ครับ  . เท้าความ ตัวผมเริ่มทำธุรกิจของตัวเองมาเกือบสิบปี … เริ่มจากกิจการเล็กๆ กิจการก็เจริญเติบโตขยายใหญ่และแตกหน่อขึ้นตามลำดับ … เริ่มจากร้านกิ๊ฟช๊อปเล็กๆ(ซึ่งเซ๊งมาในราคาสองแสนบาท) ขยายจนขยับไปเป็นร้านเครื่องเขียน … ทำร้านอาหารร้านส้มตำ ร้านกาแฟแบบซุ้มและซื้อแฟรนไชน์ขึ้นห้าง … เริ่มทำธุรกิจบ้านเช่าเริ่มจากบ้านหลังเล็กๆ (บ้านหลังแรกที่ซื้อราคาสามแสนห้ายังคิดแล้วคิดอีก ณ สมัยนั้น) จนมีหลายหลัง และเริ่มสร้างบ้านขาย ฯ …. จนถึงจุดหนึ่ง ที่ทุกอย่างพุ่งขึ้นไปอย่างรวดเร็ว แต่เป็น “ผมเอง” ที่ไม่เก่งพอที่จะคุมมันได้ ดังนั้นทุกอย่างก็พังครืนลง!!!…

[แชร์ประสบการณ์] การเปิดโรงงานฉีดขึ้นรูปพลาสติก!!! . สวัสดี สวีดัดขอรับ … กระผมห่างหายจากการเขียนบทความยาวๆไปนานมาก แต่วันนี้กลับมาแล้วครับ ขอสักบทความตามคำเรียกร้อง (ใครเรียกร้องฟร่ะ 5555+) วันนี้จะมาเขียนแชร์ประสบการณ์ในการทำโรงงานครับ … บทความนี้เป็นบทความต่อเนื่องจากบทความนี้ครับ … . [แชร์ประสบการณ์] ที่ดินแบ่งขาย 24 เดือน กำไร 2 ล้านบาท!!!  https://pantip.com/topic/38369824 . เพราะเรื่องราวดำเนินเรื่องต่อกันมาครับ เรื่องราวสรุปโดยย่อคือ … ผมไปซื้อที่ขนาด 12…

งานอสังหาริมทรัพย์ กับ การออกแบบแสง!!! . ออกตัวก่อนว่าตัวผมไม่ได้เป็นสถาปนิกหรือวิศวกรไฟฟ้าแต่อย่างใดครับ แต่เป็นผู้สนใจที่ได้ทำงานพบเจอกับเรื่องนี้มาบ้างที่พอรู้เรื่องราวบ้างเลยอยากจะเล่าครับ เผื่อว่าจะเป็นประโยชน์ต่อท่านผู้ที่สนใจบ้าง . การออกแบบแสง หรือ Lighting Design แค่ชื่อก็ชวนสงสัยแล้ว … ถ้าคนนอกวงการหรือผู้ที่ใช้งานแทบจะงงเลยว่าคืออะไร เพราะจะรับรู้เพียงว่า ห้องนี้แสงสวย ตึกนี้แสงงาม ห้องโถงนี้นี้ใช้งานแล้วสบายตา … จากที่กล่าวมาเหมือนว่างานออกแบบต่างๆโดยเฉพาะงานอสังหาริมทรัพย์นั้นน่าจะคุ้นเคยกันดี เพราะ ส่วนงานนี้น่าจะไปรวมหมวดอยู่กับงานออกแบบภายใน เพราะ การออกแบบแสงนั้นจะทำให้ทุกสัดส่วนของบ้านมีแสงที่เหมาะสมต่อการใช้งานมากขึ้น ทำให้บ้านมีมิติและมีมุมมองที่น่าสนใจมากยิ่งขึ้นในยามค่ำคืน . คิดง่ายๆงานสวนหน้าบ้าน .. ถ้าตกค่ำๆไม่มีไฟทุกอย่างก็จะมืดครึ้มไปหมด…

ทำอย่างไรให้มีรายได้เกิน 100,000 บาทต่อเดือนก่อน อายุ 30!!   กระทู้ที่สืบเนื่องมาจากกระทู้แนะนำ 2 กระทู้นี้ครับ จนอยากจะแชร์ประสบการณ์ด้วย!!!   ทำอย่างไรให้มีมีเงินเดือนเฉลี่ย 100,000+++ ได้ก่อนอายุ 30 *** … [เขียนโดยคุณนักบัญชี] … https://pantip.com/topic/38357463 ทำอย่างไรให้เงินเดือนเกิน100,000 ก่อนอายุเท่าไหร่ก็ช่างมัน … [เขียนโดยคุณหมอ] … https://pantip.com/topic/38367723   หัวข้อนี้มีประโยชน์มากสำหรับทุกคนโดยเฉพาะคนรุ่นหนุ่มสาวที่กำลังเริ่มต้นชีวิตวัยทำงาน อยากเชิญชวนให้ทุกท่านที่ผ่านจุดนั้นมาแล้ว มาช่วยกันแชร์ช่วยกันตั้งกระทู้ช่วยกันแชร์ครับ…

[แชร์ประสบการณ์] ที่ดินแบ่งขาย 24 เดือน กำไร 2 ล้านบาท!!!   วันนี้ผมจะมาแชร์ประสบการณ์เล่าเรื่องราวของการพัฒนาอสังหาฯในอีกรูปแบบหนึ่ง นั่นก็คือ “การทำที่ดินแบ่งขาย” … แนวคิดของมันก็ไม่มีอะไรซับซ้อนหลักการก็คือซื้อที่ดินแปลงใหญ่มาซอยเป็นแปลงย่อยๆเพื่อขาย สั้นๆง่ายๆได้ใจความ … ซึ่งการซื้อที่ดินมาแบ่งแปลงขายนี้ในท้องตลาดมีคนทำไม่น้อย ผมเองก็ได้จับผลัดจับผลูลงไปลองกับเขาด้วย มาครับผมจะเล่าให้ฟัง   แต่ก่อนเล่าเรื่องของผมขอเล่าถึงการลงทุนการทำที่ดินแบ่งขายในภาพรวมสักนิด … การแบ่งขายที่เป็นมาตรฐานที่สุดคือ การจัดสรรที่ดินเพื่อที่อยู่อาศัย (แบ่งที่ดินเกินกว่า 9 แปลง) และระบุว่าต้องมีสาธารณูปโภคพร้อม กล่าวคือมีน้ำมีไฟฟ้ามีถนนมีท่อระบายน้ำซึ่งแน่นอนว่าการปฎิบัติตามเงื่อนไข พรบ. ดังกล่าวนั้นจะทำการที่ดินที่ผ่านการพัฒนาจัดสรรแล้วนั้นจะมีราคาต่อตารางวาที่สูงขึ้นตาม…

เมื่อผมจับลูกสาวมาสอนพิเศษแบบติวเข้ม!!!   ผมมีลูกสาว 2 คน วัย 3 ขวบและ 5 ขวบ เด็กทั้งสองเข้าโรงเรียนแล้วทั้งคู่ แต่ก็เรียกได้ว่าอยู่ในวัยซนพอสมควร … กิจวัตรของเราเป็นดังนี้ ภรรยาผมเธอมีหน้าที่ไปส่งเด็กๆไปโรงเรียนทุกเช้า ผมมีหน้าที่ไปรับเด็กๆกลับจากโรงเรียน ซึ่งช่วงเย็นๆผมจะมีเวลาอยู่กับลูกๆแบบเต็มๆ ไปดูกันครับว่าผมติววิชาไหนให้ลูกบ้าง . วิชาสวนสาธารณะ ในทุกสัปดาห์จะมี 1 วันที่ผมจะพาลูกสาวทั้งสองไปเล่นที่สวนสาธารณะ แน่นอนว่าเด็กๆกับพวกสไลเดอร์ชิงช้านั้นเป็นของคู่กันไปเล่นของเล่นไปนั่งชิงช้า สิ่งที่เด็กๆได้จากเครื่องเล่นเหล่านี้คือ เพื่อนใหม่ๆ ที่เด็กๆทำความรู้จักกันเองหรือแม้แต่มาเจอเพื่อที่โรงเรียน เรียนรู้การแบ่งปันและการรอคอยเพราะบ่อยครั้งที่เครื่องเล่นเหล่านี้จะเต็มไปด้วยเด็กๆ การจะได้เล่นครบทุกคนก็ต้องผลัดกันเล่นแบ่งกันเล่นและรอคอย รวมถึงเราสามารถสอนเด็กๆไดว่าทำอย่างไรเมื่อเล่นด้วยกันหลายๆคนแล้วจะไม่บาดเจ็บ…

. ในปี 2560 ผมทำผิดพลาดมากมายจน เรียกได้ว่าพาตัวเองเข้าไปสู่จุดตกต่ำอีกจุดหนึ่งของชีวิตอีกครั้ง … ผมทุกข์ระทมกับความผิดพลาดครั้งนี้ของผม ซึ่งมันทำให้ผมรู้สึกแย่มากทั้งต่อตัวผมเองและต่อครอบครัวของผม … ผมใช้เวลานานนับปีเพื่อปลอบประโลมจิตใจ รักษาเยียวบาดแผลจากความเสียหายจากสิ่งที่เกิดขึ้น … ซึ่งวันนี้ผมคิดว่าแผลผมตกสะเก็ดแล้ว ถึงแม้ทุกอย่างจะไม่เหมือนเดิม แต่ผมก็พร้อมแล้วที่จะกลับมาสู้อีกครั้ง!!! . ช่วงนี้จิตใจผมกลับมาแล้ว สมองเริ่มแจ่มใสขึ้นมาบ้าง จึงเริ่มตั้งคำถามและเริ่ม “บทเรียน” ในครั้งนี้ … นั่งทบทวนไปทบทวนมาอยู่หลายวัน ผมเกิดฉุกคิดถึงคำถามๆหนึ่งขึ้นมาว่า … ชีวิตเราจะ “ล้มเหลว” แบบหนักๆได้สักกี่ครั้ง? … นี่จึงเป็นที่มาของบทนี้…