สวัสดีปีใหม่ครับทุกๆท่าน ขอให้ปีนี้ เฮง เฮง เฮง กันทุกคนนะครับ …[^_^]…
โพสแรกของปีและแรกครั้งของพันทิพโฉมใหม่ ขอลงเรื่องราวของร้านกิฟช็อปทอรุ้งครับ
“เทศกาลปีใหม่” กับ “ของขวัญ” ดูเหมือนจะเป็นของคู่กัน
ช่วงวันปีใหม่ทีไรสินค้าแนวของขวัญจะขายดีเป็นเทน้ำเทท่า
หรือ เรียกได้ว่าเป็นไฮซีซั่นของกิจการแนวนี้เลยทีเดียว
ตัวผมได้ร่วมกับภรรยาเปิดร้านกิ๊ฟช็อปในต่างจังหวัดร้านหนึ่ง
ปีใหม่ ปีนี้ ผมรู้สึก เสียใจในบางสิ่ง แต่ กำลังทำใจให้ไม่แคร์ …[T_T]…
เสียใจแรก … เสียใจที่ไม่ได้ไปเที่ยววันปีใหม่
วันหยุดยาวๆ แบบนี้หายากยิ่งสำหรับพนักงานประจำอย่างแบบผม
แต่ก่อนในอดีตกาล ผมออกตระเวนเที่ยวเหนือ ล่องใต้ ไปออก ลุยตก เป็นประจำทุกปี
โดยเฉพาะการเข้าป่าเขาลำเนาไพร ขึ้นเขาลงห้วย กางเต้นท์นอนกลางไพร รับลมหนาว
แต่ปีนี้ต้องมาขายของขวัญ ถึงแม้จะขายของปีใหม่มาสองปีแล้วก็ยังทำใจยากอยู่ดี
ร้านขายกั๊ฟช็อปไม่ขายช่วงนี้แล้วจะขายช่วงไหน
ต้องเปิดร้านขายกันยาวๆ เปิดแปดโมง ปิดสองทุ่มกว่าๆ ทุกวัน
(ปิดเร็วเพราะเหนื่อยมากๆ ปวดขาไปหมด แฟนผมยืนห่อของขวัญจนนิ้วเท้าชา … )
ดังนั้น ถึงจะเสียใจเพียงใด ก็ต้องทำใจให้ไม่แคร์ (…เพื่ออนาคต)
เสียใจที่สอง … ยอดขายตก
ปีก่อนร้านกิ๊ฟช็อปทอรุ้งมีข้อผิดพลาดตกหล่นเยอะมาก ปีนี้เรานำข้อตกหล่นเหล่านั้นมาปรับปรุง
เตรียมพร้อมที่จะทำยอดในปีนี้อย่าง เต็มที่เต็มอัตราศึกเราตุนสินค้า เตรียมคนห่อของขวัญ
จัดเรียงร้านให้เดินสะดวกมากขึ้น แต่ท้ายที่สุดและสุดท้าย ยอดขายก็สู้ปีที่แล้วไม่ได้
ยอดขายช่วงเทศปีใหม่ลดลงจากปีก่อนประมาณ 10 % เป็นตัวเลขที่น่าเศร้าใจยิ่งนัก
ผมลองสอบถามร้านค้าอื่นที่เปิดขายช่วงปีใหม่เช่นเดียวกับเรา
ทุกท่านบอกเป็นเสียงเดียวกันว่ายอดตก ขายไม่ค่อยได้ …
ดังนั้น ถึงจะเสียใจเพียงใด ก็ต้องทำใจให้ไม่แคร์ (…คงต้องสู้กันต่อไป)
รำพึงรำพันกับกับตัวเองสักนิด …
เอาหน่ะ แค่สะดุดนิดๆหน่อยๆ จะไปหงอยมันทำไม
ปีนี้เหลือเวลาอีกตั้ง 364 วัน อย่าไปกลัว…
ขอให้บทความชิ้นนี้จงได้สร้างประโยชน์ให้แก่ท่านผู้อ่านทุกท่าน
ขอให้ความร่ำรวยและความสุขสวัสดิ์จงมาสถิตแด่ท่าน
…[^,^]…
