• 

ขอเปิดบทความแรกของปีด้วยประโยคว่า “สวัสดีปีใหม่ขอรับ ปีใหม่ปีนี้ขอให้สุขภาพดีมีเงินใช้กันทุกทุกคนนะขอรับ” …[^_^]…

เริ่มบทความแรกรับปีใหม่ด้วยการเล่าประสบการณ์โชว์เด๋อรับปีใหม่ที่สำเพ็งกันก่อนเลยนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า…..

วันที่ 1 ม.ค. 2555 เวลา 23.00 น. ออกเดินทางเข้าสู่แหล่งสินค้าขายส่งขนาดใหญ่ในเมืองหลวงที่มีนามว่า “สำเพ็ง” เนื่องจากสินค้าที่มีวางจำหน่ายในร้านกิ๊ฟช็อปทอรุ้งลดลงมากจนต้องซื้อหามาเพิ่มเติม

วันที่ 2 ม.ค. 2555 เวลา 1.00 น. เดินทางเกือบจะที่หมาย มีบางอย่างผิดสังเกตคือ ไม่มีรถจอดตามข้างทาง ทางเดินเท้าที่ปกติตอนขับรถผ่านจะผู้คนจะพลุกพล่านวันนี้กลับไม่มี!!! ขับรถมาเรื่อยๆ โดยที่มีแต่ความสงสัยจนมาถึงที่จอดรถประจำ วันนี้ไม่มีคนจ่ายบัตรจอดรถ!!! ซึ่งปกติที่จอดรถนี้จะคลาคล่ำไปด้วยรถรา กว่าจะจอดรถได้ต้องวนรถเป็นชั่วโมงแต่ทว่าวันนี้กลับไม่มีรถเลย!!!! ลงเดินจากรถจ้ำเท้ามุ่งหน้าเข้าตลาดเช้า เข้าตรอกร้านค้าประจำ ….สิ่งที่ปรากฏสู่สายตาคือความว่างเปล่า ไม่มีคน ไม่มีของ ไม่มีร้านค้า ไม่คนขาย ไม่มีอะไรเลย!!!!

ลานจอดรถที่ว่างเปล่า

เฮ้ย!..หรือว่าตลาดสำเพ็งจะปิดปีใหม่?

เฮ้ย!..หรือว่าตลาดสำเพ็งยังไม่เปิด?

เฮ้ย!..หรือว่าตลาดสำเพ็งจะปิดวันนี้?

เฮ้ย!..เรามาทำไมเนี่ย?

หลังจากที่ยืนมองหน้ากันและถกกันอยู่พักใหญ่ ท้ายที่สุดเมื่อเราคิดอะไรไม่ออกเราก็ต้องถามผู้รู้ นั่นคืออาจารย์กูเกิ้ล(google)

เสริชเข้าไปเลยครับ ถามอาจารย์กูเลยว่า “สำเพ็งปิดวันไหน”  

เพียงแค่ชั่วครู่ข้อมูลที่ต้องการก็ปรากฏแก่สายตา…..

ตลาดเช้าสำเพ็งปิดวันจันทร์ …วันนี้วันที่  2 ม.ค. 2555 ซึ่งตรงกับวันจันทร์!!!  เฮ้ย งานเข้าแว้วววว!!! ตรูมาทำอะไรที่นี้วันนี้ฟร่ะเนี่ย!!! แล้วความทรงจำในอดีตก็ไหลพรั่งพรูเข้าสู่ห้วงสมอง…..ว่ามีแม่ค้าเคยบอกเหมือนกันว่าเขาปิดวันจันทร์ซึ่งเราก็ไม่ได้เอะใจนึกว่าแกปิดร้านเดียว และก็น่าจะมีคนเคยบอกอยู่เหมือนกัน!!! นี่แสดงว่าเราเด๋อใช่มั้ยนี่ที่มาวันนี้ 555+

หลังจากที่ตกลงกันอยู่พักใหญ่ ก็ได้ความว่าไหนๆก็มาแล้วก็อยู่รอตลาดสายก็แล้วกันเพราะว่ามีสินค้าที่ต้องซื้อจากร้านขายส่งกิ๊ฟช็อปเจ้าประจำที่จะเปิดตอนสายด้วยเช่นกัน ได้ความเห็นดังนั้นก็ต้องรอเวลา การรอคอยยามค่ำคืนเช่นนี้กิจกรรมที่ดีที่สุดก็คือการนอน

นอนหลังรถกระบะรอเวลา
(สามคนกับรถตอนเดียวการนอนหลังรถน่าจะเป็นทางเลือกที่ดี)

บางท่านอ่านไปแล้วอาจจะแปลกใจว่าทำไมในรูปมีทั้งผ้าปู ผ้าห่ม หมงหมอนที่นอนพร้อมขนาดนี้ ไปซื้อมาเหรอ? ขอตอบว่าเปล่าขอรับ หลังจากที่มีประสบการณ์ ซื้อของมาพักหนึ่ง ทำให้รู้ว่าเราต้องเตรียมไปเพราะเนื่องจากรอยต่อของเวลา ตลาดเช้าเริ่มกันตั้งแต่ตี 1 ตลาดจะวายก็ประมาณ 6-7 โมงเช้า ส่วนตลาดสายกว่าร้านรวงกิ๊ฟช็อปกว่าจะตั้งเสร็จก็ประมาณ 8 โมงกว่าๆ ดังนั้นจะมีช่วงเวลาที่ว่างอยู่ กิจกรรมที่ดีที่สุดก็น่าจะเป็นการนอนพักเอาแรง

นอนไปนอนมา ยุงเยอะมากขอรับ สันนิษฐานว่าเนื่องจากยุงเท่าเดิมแต่คนให้กัดมีนอนกว่าเดิม(มาก)แม่มเลยบินมารุมตอมกัดแต่เรา ซึ่งปกติมันไม่มี!!! วันนี้บินกันให้ฟุ้ง กัดจนนอนไม่หลับ เหลืบดูนาฬิกาก็พึ่งตีสองกว่า ถามกันว่าเอาไงดี ได้ความว่าไปขับรถเล่นกันเถอะ! ขับไปเรื่อย ผ่านภูเขาทอง ไปดูผู้คนที่ซอยนานา พารากอน แวะไปดูไฟประดับที่ เซ็นทรัลเวริด์ (ไม่เห็นมีหรือปิดไฟก็ไม่รู้) ขับไปสักครึ่งชั่วโมงเริ่มง่วง กลับมาตั้งท่านอนใหม่ แต่มีออปชั่นที่มากกว่าเดิมคือ “ยากันยุง” ไปสอยมาจากร้านสะดวกซื้อตอนแรกจะไปหาพวกแบบทากันยุงแต่มันหมดเลยได้แบบขดมา จุดมัน 4 ขดรอบรถกันเลย โมโห 555+

นั่งคุยกันท่ามกลางควัน(ยากันยุง)

หลับไปด้วยความง่วงได้สักพักก็ตื่น พอเกือบเจ็ดโมงก็ค่อยออกเดินเข้าตลาด หาของพอได้บ้าง ซื้อสินค้าเสร็จสิ้นก็เกือบเที่ยง แล้วก็ออกเดินทางกลับภูมิลำเนา เอาของไปขายต่อ ร้านกิ๊ฟช็อปถ้าไม่ขายช่วงนี้แล้วจะขานช่วงไหน สู้ตายยยย!!!

เหนื่อยกายแค่พักผ่อนสักหน่อย เดี๋ยวมันก็หาย จงอย่าท้อขอรับ เราจงวันนี้ทำให้เต็มที่เพื่อวันข้างหน้าที่ดีกว่า!!! เกิดมาเป็นคนก็ต้องดิ้นรนกันต่อไปนะครับ สู้ๆ!!!

ขอให้บทความชิ้นนี้จงได้สร้างประโยชน์ให้แก่ท่านผู้อ่านทุกท่าน

ขอให้ความร่ำรวยและความสุขสวัสดิ์จงมาสถิตแด่ท่าน

…[^,^]…

Mr.KH

4/1/55

ปล.

-ขอขอบพระคุณระบบ 3G ที่รวดเร็วจนทำให้เราได้คำตอบที่อยากรู้ได้รวดเร็วมากมา ณ ที่นี้

-ไม่ได้มีแค่ผมคนเดียวครับที่ไปเด๋อที่สำเพ็งในวันนั้น ยังมีพี่ๆที่ร่วมชะตากรรมอีกหลายท่านที่ร่วมเด๋อด้วยกัน 555+

มาม่ากับปลากระป๋อง

ผมนักเดินทาง "ล่าฝัน" บนถนนสายยาวที่ชื่อว่า "ชีวิต" ระหว่างทางผ่านประสบพบเจอเรื่องราวต่างๆมากมาย เลยคว้าคีย์บอร์ดขึ้นมาพิมพ์แทน "ปากกา" ใช้บล็อก Creativeshooter.com แทน "สมุด" เพื่อบันทึกและแบ่งปันการเดินทางในครั้งนี้

More Posts - Website