เรื่องมันจากความทรงจำสมัยเด็กๆ …. สมัยที่คุณแม่ผมยังรับราชการเป็นพยาบาลประจำโรงบาลรัฐบาลประจำจังหวัดแห่งหนึ่งนั้น เมื่อผมเด็กๆ เราเดินเข้าในร้านที่ทำธุรกิจนี้ แต่ก่อนยังเป็นแค่ อาคารพาณิชย์สองห้อง คุณก็แม่เดินเลือกหาเดินชม สอบถามอย่างสนใจ แล้วบอกผมว่าแม่ฝันว่าอยากเปิดกิจการแบบนี้ คุณแม่ผมพูดถึงกิจการนี้เสมอๆ ว่า กิจการใหญ่โตขึ้นตามลำดับ จากสองห้อง เป็นสี่ห้อง ปัจจุบัน เป็นสิบคูหา และ มีหลายสาขา … ผมรับรู้ถึงความใฝ่ฝันของคุณแม่ ที่อยากทำกิจการนี้ ในตลอดหลายปี …   วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่ผมรู้สึก ฮึกเหิม อิ่มเอิบ มากที่สุดอีกหนึ่งวัน เพราะ…

สวัสดีปีใหม่ครับทุกๆท่าน ขอให้ปีนี้ เฮง เฮง เฮง กันทุกคนนะครับ …[^_^]… โพสแรกของปีและแรกครั้งของพันทิพโฉมใหม่ ขอลงเรื่องราวของร้านกิฟช็อปทอรุ้งครับ   “เทศกาลปีใหม่” กับ “ของขวัญ” ดูเหมือนจะเป็นของคู่กัน ช่วงวันปีใหม่ทีไรสินค้าแนวของขวัญจะขายดีเป็นเทน้ำเทท่า หรือ เรียกได้ว่าเป็นไฮซีซั่นของกิจการแนวนี้เลยทีเดียว   ตัวผมได้ร่วมกับภรรยาเปิดร้านกิ๊ฟช็อปในต่างจังหวัดร้านหนึ่ง ปีใหม่ ปีนี้ ผมรู้สึก เสียใจในบางสิ่ง แต่ กำลังทำใจให้ไม่แคร์ …[T_T]… มาม่ากับปลากระป๋องผมนักเดินทาง “ล่าฝัน” บนถนนสายยาวที่ชื่อว่า “ชีวิต”…

หน้าฝน ฝนตกพร่ำๆสลับกับตกหนักบางวัน เหล่าบรรดาพ่อค้าแม่ค้า ที่ขายของตามตลาดนัดก็ดีที่เปิดหน้าร้านก็ดี ช่วงนี้น่าจะหงอยเหงาเศร้าซึมในวันที่ครึ้มฟ้าครึ้มฝนเช่นนี้     ทอรุ้งก็รู้สึกเหงาเหมือนกัน จะสนุกหน่อยก็ตรงที่ ช่วงนี้ลมฝนแรง ตุ๊กตาตัวโตที่วางโชว์หน้าร้าน ทั้งบินทั้งกลิ้งไปหลายรอบแล้วเราต้องตามวิ่งไปจับนี่ล่ะ …[^,^]…     จั่วหัวเรื่องไว้ว่า “สินค้าฝากขาย”   อธิบายสักนิดครับว่า สินค้าฝากขาย ก็คือ คนผู้หนึ่งการนำสินค้าชนิดหนึ่งไปฝากอีกคนหนึ่งขาย ผู้ที่เกี่ยวข้อง มีอย่างน้อยสองคนคือ ผู้ฝากขาย และ ผู้รับฝาก   มาม่ากับปลากระป๋องผมนักเดินทาง “ล่าฝัน”…

  เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหกจริงๆ เผลอหน่อยเดียว หนึ่งปีผ่านไปเสียแล้ว   ผมเขียนบทความเกี่ยวกับการ ลุกปั้น การดำเนินการ และการจัดการ รวมถึงเรื่องราวต่างๆทั้งแง่บวกและแง่ลบ รวมถึงปัญหาและอุปสรรคที่เกิดขึ้น ของเรื่องราวกิจการร้านขายของขวัญเล็กๆนามว่า ร้านทอรุ้ง     ตอนนี้เป็น ตอนที่ 24 ซึ่งผมจะสรุปประเด็นต่างๆที่ผ่านมาในหนึ่งปี     ผมขอเริ่มสรุปเรื่องราวเลยละกันครับ   มาม่ากับปลากระป๋องผมนักเดินทาง “ล่าฝัน” บนถนนสายยาวที่ชื่อว่า “ชีวิต” ระหว่างทางผ่านประสบพบเจอเรื่องราวต่างๆมากมาย เลยคว้าคีย์บอร์ดขึ้นมาพิมพ์แทน “ปากกา”…

  ขอเปิดบทความแรกของปีด้วยประโยคว่า “สวัสดีปีใหม่ขอรับ ปีใหม่ปีนี้ขอให้สุขภาพดีมีเงินใช้กันทุกทุกคนนะขอรับ” …[^_^]…   เริ่มบทความแรกรับปีใหม่ด้วยการเล่าประสบการณ์โชว์เด๋อรับปีใหม่ที่สำเพ็งกันก่อนเลยนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า…..   วันที่ 1 ม.ค. 2555 เวลา 23.00 น. ออกเดินทางเข้าสู่แหล่งสินค้าขายส่งขนาดใหญ่ในเมืองหลวงที่มีนามว่า “สำเพ็ง” เนื่องจากสินค้าที่มีวางจำหน่ายในร้านกิ๊ฟช็อปทอรุ้งลดลงมากจนต้องซื้อหามาเพิ่มเติม   วันที่ 2 ม.ค. 2555 เวลา 1.00 น. เดินทางเกือบจะที่หมาย มีบางอย่างผิดสังเกตคือ ไม่มีรถจอดตามข้างทาง…