. ในปี 2560 ผมทำผิดพลาดมากมายจน เรียกได้ว่าพาตัวเองเข้าไปสู่จุดตกต่ำอีกจุดหนึ่งของชีวิตอีกครั้ง … ผมทุกข์ระทมกับความผิดพลาดครั้งนี้ของผม ซึ่งมันทำให้ผมรู้สึกแย่มากทั้งต่อตัวผมเองและต่อครอบครัวของผม … ผมใช้เวลานานนับปีเพื่อปลอบประโลมจิตใจ รักษาเยียวบาดแผลจากความเสียหายจากสิ่งที่เกิดขึ้น … ซึ่งวันนี้ผมคิดว่าแผลผมตกสะเก็ดแล้ว ถึงแม้ทุกอย่างจะไม่เหมือนเดิม แต่ผมก็พร้อมแล้วที่จะกลับมาสู้อีกครั้ง!!! . ช่วงนี้จิตใจผมกลับมาแล้ว สมองเริ่มแจ่มใสขึ้นมาบ้าง จึงเริ่มตั้งคำถามและเริ่ม “บทเรียน” ในครั้งนี้ … นั่งทบทวนไปทบทวนมาอยู่หลายวัน ผมเกิดฉุกคิดถึงคำถามๆหนึ่งขึ้นมาว่า … ชีวิตเราจะ “ล้มเหลว” แบบหนักๆได้สักกี่ครั้ง? … นี่จึงเป็นที่มาของบทนี้…

ในการเล่าเรื่องราวและเขียนบทความของผม ผมมักจะเล่าเรื่องราวที่สำเร็จทำแล้วดีทำแล้วรุ่ง จนหลายๆคนสงสัยว่า ทำแล้วไม่ “เจ้ง” บ้างเหรอ? มีความผิดพลาดหรือล้มเหลวหรือไม่อย่างไร?   เบื้องหน้าที่ผมเล่าดูเหมือนว่า “ค่อนข้างจะ” ประสบความสำเร็จลงทุนแล้วมีกำไร แต่เบื้องหลังหาเป็นเช่นดังฉากหน้าไม่ เพราะ มันไม่สวยงามและมันเจ็บปวดจากรอยแผลที่เกิดจาก ความผิดพลาด ความล้มเหลว และ การขาดทุน   ในบทนี้ผมขอแชร์ประสบการณ์ความผิดพลาด ความล้มเหลว และ การขาดทุน 3 เรื่องเบาๆ     ประสบการณ์การแรก เท้าความกลับไปเมื่อเกือบยี่สิบปีก่อนครอบครัวผมโดนภาระหนี้สินหลักล้านจากหนี้ที่ไม่ได้ก่อ “จากการค้ำประกันหนี้”…